Tijdens de opleiding voor leraar is het belangrijk te weten wie je bent: je moet je identiteit kennen, om mee te bewegen in het onderwijsveld. Dan ken je je professionele identiteit. Nu heb ik een Kweekschool-opleiding gedaan: gedegen en uitgebreid. Echter niet gericht op het ontwikkelen van een professionele identiteit. Ik leerde lesgeven en kreeg vooral veel parate kennis mee over de vakken die ik ging onderwijzen. Mijn stages verliepen super: wat leuk om juf te zijn! Voor mijn eigen groep 5 (in basisschool termen) brandde ik af: ik was niet consequent. Over hoe mijn gedrag invloed had op het gedrag van de leerlingen had ik niets geleerd: wist ik veel!
In dit voorjaar coachte ik een adjunct-directeur, die o.a. ook bezig was met de directeursopleiding. In onze gesprekken bespraken we haar praktijkervaringen en tevens keken we naar de theorie, aangereikt door de opleiding. Ik genoot van het boek “Je binnenste buiten” van Marion Ruyters e.a., een wetenschappelijk opgezet boek, met ook interessante artikelen van mensen uit de onderwijspraktijk. De titel intrigeerde me, omdat ik meteen een verbinding zag met mijn eigen boek: krijg op bewustzijnsniveau wie je bent, wat je drijft, wat je hebt meegemaakt en wat je waarden, normen en vooral je overtuigingen zijn: dus ken je identiteit. In de school ontwikkel je dan je professionele identiteit, door je bewust te verhouden met je collega’s, de leerlingen, de ouders. Bewustzijn op je professionele identiteit is dus nodig om niet om te vallen in het onderwijsveld!
Mijn coachee was van leraar opgeklommen tot ib-er en tot adjunct-directeur. In haar slotopdracht moest ze beschrijven hoe die stappen voor haar waren geweest en toen viel bij haar ook een kwartje: wist zij veel! Opeens begreep ze dat ze als ib-er het moeilijk vond feedback te geven aan collega’s en kritisch mee te kijken. Of hoe er nu in de positie van adjunct-directeur ander gedrag van haar gevraagd werd. Natuurlijk bleef ze onderdeel van het team, maar wel vanuit een andere positie, met andere bevoegdheden. Collega’s hadden verwachtingen van haar vanuit die andere positie, waar ze zich helemaal niet van bewust was. Het stelde haar gerust dat zij in ‘Je binnenste Buiten’ las dat uit onderzoek (van 2009) bleek , dat in de opleiding niet of nauwelijks aandacht besteed wordt aan: wie ben jij en wat doet het met je als je als je in dat emotionele veld stapt dat onderwijs is.
Deze ervaring sterkte mij in mijn missie: meer kennis over jezelf verbetert het onderwijs! Aandacht voor persoonlijke ontwikkeling is dringend nodig!
